(Sevinc Azadlı)
(Qəzəl- fə'ilAtün fə'ilAtün fə'ilAtün fə'ilün)
Günə nisbət doğulub, nur tökülən aydır üzü,
Görəsən hansı əziz bəxtəvərə taydır özü?
Necə xoş xəlq eləyib gör Yaradan lütfündən,
Qarə zülfü gecədir, mavi səmadır o gözü.
Oluram məsti-xumar gül camalın vəslindən,
Tuti dildir yana qalmış, elə bil baldı sözü.
Mən ona meyl elədikcə şəmə pərvanə kimi,
Yandırıb tökdü məni, qoydu çox avarə, düzü.
Elə bir dərdə düçar eylədi zalım balası,
Edə bilməz mənə çarə təbibin gəlsə yüzü.
Çox sevənlər qovuşub sevgiyə xoşbəxt olmuş,
Belə bir-birmizə çox gördü nədən Tanrı bizi?
Sən Sevincin dediyin sözdü deyib keçmə, inan,
Söz keçər bəlkə də, qəlbində qalar ancaq izi.
05.09.2024
_______________________________________________
Teqlər: Sevinc Azadlı şeirləri