Qamətin xidmətinə sərvin əyilməz başı,
Nə bilir əhli-təriqin rəvişin ol naşı.
Ögünür didə ki, heyranəm əzəldən üzünə,
Oldu məlum bu lafında ki, çoxdur yaşı.
Əşk ləli rəhi-eşqində tutubdur ətəyim,
Qorxuluqdur, necə salıb gedəlim yoldaşı?
Yetdi ol qayətə zəfim ki, çəkər təsvirim,
Hər zaman daireyi-heyrətə min nəqqaşı.
Möhtəsib, tanrı üçün gəl mənə çox vermə əzab,
Meyli-məscidmi edər meygədələr ovbaşı?
Kəsdi mən şiftədən əhli-səlamət yolunu,
Bəs ki, ətrafıma cəm oldu məlamət daşı.
Ey Füzuli, nə bəla oxları kim, gəlsə mənə,
Səbəb ol qaşları yayin gözüdür, ya qaşı.