(Nəriman Həsənzadə)
Gözüm toxdu, könlüm acdı,
Könlüm könlünə möhtacdı.
Sən dedin, bu, ehtiyacdı,
Çıxar ehtiyacdan məni.
İçimdədi acım, ağrım,
Atəşlərə yandı bağrım.
Özün qurtar, ulu Tanrım,
Möhtaca möhtacdan məni.
Mən kiməmsə, haqdan soruş,
Xalq içində xalqdan soruş.
Acdan soruş, toxdan soruş,
Bu karvandan, köçdən məni.
Şimşəkdimi yenə çaxan,
Dağları üstümə yıxan.
Qisas alan, hayıf çıxan,
Nişan alma küncdən məni.
Girdim bir tale oynuna,
Düşdüm tufanlar qoynuna.
Şair, lent taxır boynuna,
Tarix tökür tuncdan məni.
______________________________________________
Teqlər: Nəriman Həsənzadə şeirləri,
Nəriman Həsənzadə tarix tökür tuncdan məni şeiri,
tarix tokur tuncdan meni seiri neriman hesenzade,
şeirlər,şeir,seirler,neriman hesenzade seirleri