Aşiq bəla yolunda gərək kim, həmul ola
Hər kim ki, baxa bir dəm dilbər qaşı yasına
Vəchində peydadır sənin ənvari-zati-kibriya
Yar vəslinin xəyalına dalmaq çətin gəlir
Başım bir yarın eşqindən fələk tək döndü, fırlandı
O xal nə xaldı üzündə, özün danış bari
O nə üzdür, o nə saçdır düşüb aləmdə səsi
Vurub hicran mənə yarə, vüsaldan başqa yox çarə
Afərin olsun nigarın zülfü ilə qaşinə
Aləmdə bu gün əhdi bütün yar ələ girməz
Apardı könlümü bir çeşmi-məxmur
Apardı könlümü məndən bu gün ol cənnətin huri
Ay ilə gün sücud edər surəti-canfəzayinə
Bahar oldu, gəl ey dilbər, tamaşa qıl bu gülzarə
Başını top eyləgil, gir vəhdətin meydanına
Bir saqiyi-baqi ki, vəfa qıldı vüsalə
Bu nə adətdir, ey türki-pərizad
Bu necə qəddü qamətdir ki, bənzər sərvi-balayə
Bənövşə zülfünü salmış gül üzrə ənbərin sayə
Can eşqə düşdü, ey könül, yarəb, nədir tədbirimiz
Candan çıxarmazam sənin, ey can, xəyalını
Canımın, cana, vüsalın can içində canıdır
Cənnəti-ədn imiş üzün, üştə ləbin də kövsəri
Çıxar pənbə qulağından, gözün aç
Dilbəra, şəmsüzzühadır ayəti-rüxsarınız
Dil sənin şirin kəlamıntək kəlim olmuşdurur
Dinin günəşi, dünyada imanım əfəndi
Dünya duracaq yer deyil, ey can, səfər eylə
Düşdü könül ala gözün ağınavü qərasinə
Düşdü yenə dəli könül gözlərinin xəyalinə
Düşürmüş ənbərin zülyfün hümayun kölgəsin ayə
Ey badi-səba, məndən ilət yarə səlamı
Еy gülüm, ey sünbülüm, ey süsənim, ey ənbərim
Ey həbibim, dilbərim, vey sevgili yarım mənim
Ey Məsihadəm, niyşə can vermədin cansızlara
Ey nazı çox dilbər, məni yandırma hicrin narinə
Ey nuri-dilü didə, didarına müştaqəm
Eyşü tərəb yari gül, üzar ilə xoşdur
Əhdə vəfa eylədi yari-vəfadarımız
Fəraqı çəkməyən aşiq vüsalın qədrini bilməz
Firqət içində yanıram, dərdimə eylə çarə gəl
Firqətin dərdi, nigara, bağrımı qan eylədi
Firqətin dərdindən, ey can, yürəgim qan oldu, gəl
Firqətindən, dilbəra, könlüm pərişan oldu, gəl
Gəl, ey dilbər ki, müştaqam, səni görmək dilər könlüm
Gəlgil ki, müştaq olmuşam şirin ləbin gül qəndinə
Getməgə əzm eyləmişsən, ey dilaram, eyləmə
Hüsnünə heyran durur hurü mələk
Kim aydır kim, üzün gülnara bənzər
Qibləgahımdır Muhamməd, səcdəgahımdır Əli
Mənim yari-vəfadarım, gəl axır
Mərhəba, xoş gəldin, ey dildar, xoş gördük səni
Mərhəba, xoş gəldin, ey ruhi-rəvanım, mərhəba
Nagəhan könlümə düşdü şurişi-qovğayi-eşq
Nigarım, dilbərim, yarım, ənisim, munisim, canım
Sən mana yar ol ki, könlüm bir dəxi yar istəməz
Şənbə günü mən uğradım ol sərvi-rəvanə
Sənəma, üzün gülündən gülə-gülə gül utandı
Sənin eşqindir, ey dilbər, mana həm mürşidü həm pir
Surətin nəqşində könlüm, ey sənəm, heyran olur
Surətin nəqşində hər kim görmədi nəqqaşını
Ta üzün gördüm, nigara, qəmdən azad olmuşam
Ümmana girən eşq ilə, dürdanəyə uğrar
Yandırdı şövqün canımı, ey dərdə dərman, qandasan
Yandırdı eşqin bağrımı, səndən mana dərman gərək
Yandırıcı firqətin yaxdı məni narinə
Yarın cəfası cümlə vəfadır, cəfa degil